50. 'To co robimy ślicznotko?'

– Do twarzy Ci z tym rumieńcem. Jesteś teraz jeszcze bardziej seksowny! – no to teraz na bank wyglądam jak burak!

– Przestań gadać głupoty! – powiedziałem. Usłyszałem w odpowiedzi:

– Baby let me kiss you! – i wyszedł z łazienki, puszczając mi jeszcze oczko. Kurde, temu chłopakowi poprzewracało się w głowie! Czyżbym się mu aż tak podobał? Wiem, że dziewczyny za mną szaleją, ale że chłopcy też? Nie, nie! To nie może być prawda! No kto jak kto, ale Payne jest normalny pod tym względem. No chyba, że to przed nami ukrywa, a Dan to tylko przykrywka.

– Malik, o czym Ty myślisz? – powiedziałem i poszedłem zamknąć drzwi, by nikt mi się tu nie władował jak będę pod prysznicem. Ale nadal nad tym myślałem. Widocznie chłopak dawno nie bzykał i wyraźnie mu tego brakuje. No, ale żeby tak od razu do chłopaka? Może Dan go nie zaspokaja? A może chciałby spróbować czegoś nowego? I to ze mną? No cóż, ma się ten urok osobisty i nikt nie potrafi mu się oprzeć! Boże, przecież on nic nie powiedział, a ja już sobie wyobrażam nie wiadomo co. On jedynie śpiewał naszą nową piosenkę. Widocznie i mi brak seksu, bo wymyślam jakieś głupoty. A może się go tak zapytać co miał na myśli? Bo jakby myślał..

– Nie, no ja naprawdę zgłupiałem. Idź się w końcu myć, Malik! – powiedziałem do siebie i wlazłem do kabiny prysznicowej. Po chwili spływały po mnie hektolitry wody, które obmyły mnie z tych głupich myśli związanych z Liamem. Po 15 minutach stałem już w czystych bokserkach przed lusterkiem układając swe włosy. Chwilę po tym byłem już ubrany. Zostało tylko się wyperfumować i umyć ząbki. Wykonałem te czynności i wyszedłem z łazienki. Z racji, że nikogo nie było jeszcze na dole, ruszyłem schodami na górę do swojego pokoju. Wszedłem do środka i zacząłem się rozglądać. Szukałem paczki z fajkami. Kiedy już ją znalazłem, wyciągnąłem jednego papierosa i udałem się na balkon. Odpaliłem go i zaciągnąłem się dymem. Niesamowite uczucie! Paląc fajkę, wpadłem na pomysł. Wyciągnąłem telefon i napisałem sms’a:

‘Hej! Co powiesz na dodatkowych gości na grillu?

Zaprosilibyśmy Nicole, Sama, Sarę, Davida, może też Gregorego  z nią.

Co Ty na to?’

I wysłałem go do Julki i Liama. Do reszty nie mam co pisać, bo na pewno by się zgodzili. Zaraz dostałem wiadomość zwrotną. Od Liama.

‘Świetny pomysł baby! Ale jesteś pewny co do tych ostatnich gości? Nie będziesz się męczył, patrząc na nich jako para? Dzwonisz Ty czy ja mam to załatwić? xx’

Nie wiem dlaczego, ale uśmiechnąłem się na jego wiadomość. Od razu odpowiedziałem.

‘No jasne, ze jestem pewien! Przecież to nasi przyjaciele :) Nie kocham Perrie, więc myślę, że nie będzie mi to przeszkadzało, że będzie się obściskiwać z innym. Dobra, to ja już po nich dzwonie!

Do zobaczenie na dole! xx’

Wysłałem i zabrałem się za dzwonienie do znajomych z zaproszeniem do nas.

** U JULII **

Siedzieliśmy u mnie w pokoju, rozmawiając. Ast do nas wrócił, mówiąc, że na dole nie działo się nic ciekawego. Dla mnie lepiej. Będę mogła się do niego poprzytulać. Wtuleni w siebie i zajęci rozmową z mamą czekaliśmy, aż Paula wyjdzie z łazienki. Po jakiś 10 minutach nastąpiła ta chwila i teraz mama poszła się odświeżyć.

– To co robimy ślicznotko? – odezwał się Ast.

– Najlepiej nic. Siedźmy tak jak najdłużej. Tak mi jest dobrze. – odpowiedziałam, a chłopak się zaśmiał.

– Kochanie, nie mówiłem do Ciebie, tylko do Pauli. Jakbym chciał z Tobą coś robić, nie pytałbym się o zdanie, tylko od razu działał. – rzekł chłopak.

– Patrzcie, jaki pewny, że bym się zgodziła!

– Słonko, nie miałabyś wyjścia. W końcu jesteś moja! – wyszeptał mi do ucha, a po moim ciele przeszły przyjemne dreszcze.

– Taaa, jestem Twoja, a Ty mój! – odparłam i dałam mu buziaka w policzek.

– Tylko tyle? – zapytał smutny.

– Paula, chcesz jeść? – zapytałam siostrę, pokazując mu język. Odeszłam od Astona, podeszłam do niej i zwyczajnie ją przytuliłam. Tak mi jej brakowała.

– Cieszę się, że tu jesteś! – wyszeptałam jej we włosy.
– Ja też. Tym bardziej, że jestem w tym samym domu co chłopaki z JLS i One Direction! – krzyknęła dziewczynka.

– Kochana JLSterka i Directionerka w jednej osobie. – odezwałam się. – Chodź, wybierzemy Ci ubranie. Musisz pięknie wyglądać, to może spodobasz się któremuś chłopakowi z 1D i skradniesz jego serce. – dodałam i zaczęłam się śmiać. Ast przewrócił tylko oczyma i sam się zaczął śmiać.

– Ja chcę ta sukienkę, którą mi Astuś kupił! – wrzeszczała Paula.

– Dobra, już jej szukamy. – odparłam i podeszłam do szafy, przeszukując jej ubrania.

– O, to ta! To ta! – krzyknęła siostra.

– Naprawdę? Tą sukienkę kupił Ci mój chłopak? Niemożliwe! – wpatrywałam się w ubranie.

– A co, brzydka? Nie podoba Ci się? – wtrącił się Ast.

– Daj spokój! Jest prześliczna! Przyznaj się, kto ci pomagał ją wybrać.

– Nie, sam ją kupowałem.

– Nie wiedziałam, że masz taki świetny gust kochanie!

– A powinnaś to już wiedzieć, bo Ciebie też wybrałem, więc o czymś to świadczy. – powiedział, a ja momentalnie zalałam się rumieńcem. – Kocham to w tobie. – dodał.

– Ja Ciebie też kocham! – posłałam mu buziaka w powietrzu. – Dobra Paula, bierzemy się za Ciebie. Ubieraj się w sukienkę, a ja zaraz zrobię Ci coś z włosami. Jakieś życzenia co od fryzury maleńka? – zapytałam.

– Chcę loki. Zrobisz mi loki? – zapytała. – Postaram się coś wymyślić. – powiedziałam i się uśmiechnęłam. Po chwili rozległ się dźwięk mojego telefonu. Trochę tym zdziwiona podeszłam do komody i podniosłam komórkę. Dostałam smsa. Od Zayna. Jeszcze bardziej się zdziwiłam, ale wcisnęłam ‘pokaż’. Wyświetlił mi się tekst. Przeczytałam go i zdębiałam. Mulat chciał zaprosić kilku znajomych. Tych co ostatnio. Ok, nie mam nic przeciwko, ale dlaczego chce by była tu Perrie z Gregorym? Dziwne. Przecież to jest jego było, która obecnie jest z jego kumplem. Muszę z nim pogadać.

– Kochanie, co się stało? Wyglądasz jakbyś zobaczyła ducha. – zapytał Ast.

– Nic, nic. Muszę iść pogadać z Zaynem. Jak wrócę to Ci wszystko wyjaśnię. – odpowiedziałam. Podeszłam do niego, pocałowałam i wyszłam z pokoju.

– Ejj, ale kto mi teraz zrobi loki? Ja chcę koli! – przypomniała o sobie Paula.

– Spokojnie. Coś wymyślimy. Ale muszą być loki? – zapytał chłopak.

– Tak, muszą! Albo i nie. Nie wiem sama! – powiedziała zrezygnowana. – Chcę tylko, żeby było ładnie. – dodała.

– I tak będzie. – rzekł Aston.

--------------- DODATEK ---------------

W końcu dodałam rozdział. Przepraszam, że tak późno dodaję, ale trochę mam problemy z weną. Ale teraz się zmusiłam i napisałam. Nie spałam wczoraj do 3 rano, bo go pisałam, więc wybaczcie, że takie coś powstało. Jeżeli Wam się to nie podoba, to z góry Was przepraszam, że rozdział wyszedł taki nijaki. 

No i oczywiście, chciałam Wam podziękować za ponad 9 000 wyświetleń! Jesteście cudowne! Zarówno te, które komentują - Was uwielbiam <3 - jaki i również te, które tylko czytają. Jest mi niezmiernie miło, że jesteście ze mną i mnie wspieracie! To dużo dla mnie znaczy! ;**

DZIĘKUJĘ WAM ZA TO! 

KOCHAM WAS!!! <3<3<3<3